Terug in die dagen zat de komediant
in de schemerzone van zijn kleedkamer
De schemering van een kleedkamer omgeven door het
licht van het podium.
Het was de laatste voorstelling van het seizoen.
In zijn handen....een kleine tol.
Vroeger draaide de tol rond, verdween het en ging het op in zijn rol.....nu enkel nog een nostalgisch ding.
De komediant? Hij gaat niet meer op in zijn rol.....lijdt aan zichzelf.
Nu draait de komediant rond in zijn kleedkamer, niet de tol.
Hij tolt van de ene hoek naar de andere.....op en neer benend......dan weer zitten.
De podiumspots zijn lichtvlekken om hem te beschermen tegen een menselijk, al te menselijk duister.....zijn menselijk monster.
Nu zonnen die de zwarte zon in zijn ziel verschroeien.
Zwarte zon die als een gapende mond alles opzuigt en verteert.
De donkere nacht van zijn ziel.
Heen en weer......ronddraaien......terug zitten.
Gedachten gaan uit naar het podium 'ogenblik'
waarop hij verwacht wordt.
'Men' wil lachen. Hij niet.
Hij oefent een lach in de spiegel. Een doodse grimas....
Applaus spoelt binnen onder de kleedkamerdeur.
Geen voorspel meer.....incipit la commedia.....of la tragedia?
Na de proloog de leugen. De proloog loog, beste toeschouwer......u zal getuige zijn van een tragedie.
Uw lach zal leeg zijn, te vergeefs. En als u het kan uithouden dan zal u uiteindelijk daarom lachen.
Niet minder leeg.
Ik breng u een waarheid die u niet wil horen : komedie en tragedie zijn één.
U weet niet of u moet lachen of huilen?
Dat is al een begin....
.....zo dacht de komediant in de herwonnen eenzaamheid en stilte van zijn schemer, van zijn kleedkamer.
Vooruit dan....een laatste maal in het verschroeiende licht.
De laatste voorstelling uithouden....
Het licht niet licht opvatten.
En dan naar huis.....'een' huis
Weg uit de schemerende kleedkamer vol
schaduwen uit het verleden. De deur achter hem sluitend.
De opgang naar de scène is een ondergang.
Bij het gegeven signaal terug in het licht.
Hij betreedt voor de laatste maal in zijn seizoen de scène.
Laatste scène in de koplampen.....break a leg!
Een ongeluk voor zijn ongeluk.
Hier komt de sterfscène.
La commedia è finita....
Laatste buiging.
Doek
..........................
Dimitri Goossens
(uit mijn bundel: 'Memoires van een koorddanser - oefeningen en bewegingen boven de afgrond')
Laatste reacties